In dezelfde toestand als altijd, was ik bitterder dan ooit vanwege de afwezigheid van mijn Jezus. Dan plotseling voelde ik me opgenomen in de Wil van God. Ik voelde zo’n kalmte over heel mijn innerlijk komen dat ik mezelf niet meer voelde; nog sterker, ik voelde alles in het Goddelijke Willen, zelfs de afwezigheid van Jezus. Toen zei ik tot mezelf: “ Wat een sterkte, wat een verrukking, wat een aantrekkingskracht bevat deze Goddelijke Wil, dat die zelfs mezelf doet vergeten...”Ik was dit juist aan het zeggen, toen Jezus in mijn innerlijk bewoog en me zei: “Mijn dochter, omdat de Goddelijke Wil het enige wezenlijke voedsel is, dat alle geur en smaak bevat dat passend en geschikt is voor de ziel, vindt zij daar haar uitgelezen voedsel en wordt kalm. Het verlangen vindt haar voedsel en wil zichzelf voeden. De neigingen hebben niets om op gericht te worden, omdat zij hebben wat hen bevredigt. De wil heeft niets anders te wensen en als ze haar eigen wil los laat die haar eigen kwelling heeft veroorzaakt, vindt ze de Goddelijke Wil, die al haar geluk vormt. Zij heeft de armoede losgelaten en vond rijkdom, niet de menselijke maar de goddelijke.
Samengevat, het hele innerlijk van de ziel vindt haar voedsel, d.w.z. haar activiteit waarmee ze bezig blijft en waardoor ze in beslag wordt genomen en is niet in staat over te gaan op andere dingen, omdat ze in dit voedsel en deze activiteit alles vindt wat maar verlangd kan worden. Ze heeft zo veel te doen en te leren. En door steeds nieuwe dingen te beproeven gaat de ziel over van minder kennis naar meer, en van kleine dingen naar grote, van één aangenaam ding naar andere, meer hoogstaande vreugde. En er is altijd meer te genieten in deze sferen van de Goddelijke Wil.”